Donald Trump is verkozen tot president van Amerika, en dat terwijl hij niet de meeste stemmen kreeg. Ik wil je ervan overtuigen dat dit iets heeft te maken met de op het eerste gezicht onschuldige privacyschendingen van een bonus- of klantenkaart.
Er is momenteel van alles mis met het Amerikaanse democratische proces, te veel invloed van lobbygeld, bepaalde groepen worden systematisch buiten de stembussen gehouden, er zijn slechts twee keuzes en deze keuzes worden niet democratisch gekozen en dan mis ik ongetwijfeld nog een hoop problemen. Voor dit artikel focus ik me enkel op het volgende: De winnaar van de presidentsverkiezingen in Amerika is niet perse de persoon met de meeste stemmen.
De winnaar van de verkiezingen is degene die de meeste electorale stemmen wint, dit gebeurt grotendeels door het winnen van districten. Hierbij kan soort-van vals gespeeld worden, dat gaat al terug naar 1810 toen Elbrige Gary de gouverneur van Massachusetts er achter kwam dat hij de de kiesdistricten in zijn staat zo kon hertekenen dat zijn partij deze met zekerheid zou winnen. De pers vonden dat het opnieuw getekende kiesdistrict er uitzag als een salamander en noemden dit fenomeen Gerrymandering.
Dit is hoe dat er versimpeld uitziet:
Een goede uitleg in bewegend beeld wordt gegeven door CGP Grey in een van zijn geweldige Youtube video’s of door Vox in een van hun ook altijd goeie video’s (helaas beiden niet buiten Google’s youtube om te vinden). Of in dit artikel van de Washington Post.
Zowel de democraten (de partij van Hilary) als de republikeinen (die van Trump) maken zich hieraan regelmatig schuldig. Maar in 2010 wordt het echt serieus, de republikeinen zetten groots in, ze geven miljoenen uit aan software om de districtsgrenzen te hertekenen en voeren extra harde campagnes om in de cruciale staten deze grenzen te mogen hertekenen.
Om de hertekening goed te kunnen uitvoeren moeten ze echter wel, het liefst tot op het huis nauwkeurig, weten wie er stemt en op welke partij ze stemmen. Aangezien niemand weet wat jij in het stemhokje doet kunnen ze daar “slechts” naar gissen. Dit gissen doen ze met behulp van commercieel beschikbare informatie waarmee ze een zeer betrouwbare schatting kunnen maken. Lees jij het “Guns and Ammo” tijdschrift? Goeie kans dat je republikein bent. Koop je chia-zaad en biologische groenten? Dan zit het er dik in dat je democraat bent.
Ze kopen grote data-sets met informatie die normaal door adverteerders gebruikt wordt. Daarnaast gebruiken ze openbare data-sets die bijvoorbeeld, de waarde van je huis bevatten, de criminaliteit becijferen of de ratio huur- en koop woningen weergeven. Al deze openbare en commercieel beschikbare informatie geeft een zeer nauwkeurig beeld van het gedrag van grote groepen mensen.
Het programma waarmee ze kiesdistricten hertekenen kan aan de hand van deze data zó nauwkeurig tekenen dat ze met zekerheid kunnen zeggen dat ze een district gaan winnen met slechts 51% van de stemmen. Want hoe kleiner de meerderheid is waarmee ze een district winnen des te meer stemmen ze kunnen gebruiken om een ander district te winnen.
Hillary kreeg zo’n 2.5 miljoen meer stemmen dan Trump (van de totaal grofweg 127 miljoen getelde stemmen) maar heeft momenteel slechts 232 van de electorale stemmen gewonnen terwijl Trump er 306 heeft. Dit ongelijke resultaat is mede mogelijk gemaakt door het Amerikaanse equivalent van de Albert Heijn bonuskaart.
En zo komen we bij een hele goeie reden om niet gevolgd te willen worden; je weet niet waar al die informatie over jou in de toekomst voor kan worden gebruikt. Want, al komt dit exacte probleem in Nederland niet voor, als iemand een paar jaar geleden had voorspeld dat deze op het eerste gezicht onschuldige invasie van de privacy invloed zou hebben op de uitkomst van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, dan had niemand in dat geloofd.
Moeten we als gevolg hiervan met z’n allen afstappen van de bonuskaart? Dat zou goed zijn ja! Maar ik vrees dat de kosten hiervan veel mensen afschrikken. Er gelukkig wel een alternatief, wanneer je in de rij voor de kassa staat vraag je aan de persoon na je of deze met je van bonuskaart wil ruilen. Wanneer je dit met enige regelmaat doet verstoor je de informatie die over jouw verzameld wordt zo sterk dat het niets interessants meer bevat. Ben je de enige in de supermarkt of heb je een sociale-baaldag, je kan ook de producten die in de bonus zijn apart van de andere producten afrekenen.
Dat lost natuurlijk niet het onderliggende probleem op. Zo lang grote bedrijven gigantische data-sets over ons verzamelen zullen er creatieve manieren bedacht worden om deze te misbruiken. Het beste zorg je er dus voor dat je zo veel mogelijk onvolgbaar bent!
De meeste inspiratie voor deze post komt na het luisteren van deze Politically Re-active podcast met David Daley over zijn boek How Republicans Ratf**ked America.